♥ Rozdział VI ♥

 3 lipca - środa

~ Ewelina ~

Spojrzałam na wyświetlacz mojego telefonu. Zauważyłam na nim nieznany numer. 

- Halo?

- Hej Ewelinka! - usłyszałam męski głos - Tu Wojtek.

- Siemka! - odpowiedziałam wesoło

- Dzwonię, żeby podać ci dokładniejsze informacje odnośnie piątku. Impreza będzie w klubie, blisko hotelu, w którym się zatrzymaliśmy, około 20.00. Mam nadzieję, że przyjdziecie z Dominiką...?

 - No... Chyba tak.

- Super. - ucieszył się chłopak - To do zoba.....

- Wojtek. mam do ciebie prośbę... - przerwałam mu

- Słucham?

- Czy... Mógłbyś mi podać numer do... Tomsona? - zapytałam lekko zawstydzona

- Spoko, wyślę ci sms'em.

- Okay, wielkie dzięki. Paaa! - pożegnałam się 

Chwilę później dostałam wiadomość z dziewięciocyfrowym Tomka.

Wzięłam głęboki oddech i nacisnęłam zieloną słuchawkę.

- Halo? 

- Yyy... Cześć Tomek. Z tej strony Ewelina... - zaczęłam nieśmiało

- Siemanko! 

- Słuchaj... Pamiętasz jak po koncercie dałeś mi swoją bluzę?

- Tak, pamiętam. - zaśmiał się

- No właśnie... Zapomniałam ci jej oddać. - oznajmiłam już trochę pewniej - Czy moglibyśmy się jakoś spotkać?

- Jasne. Do gdzie i kiedy?

- Może o 18.00 w parku?

- Okay. To do zobaczenia. 

Spojrzałam na zegarek. Było po 15.00. Postanowiłam jeszcze szybko sprawdzić Facebooka. Napisałam do Dominiki, żeby do mnie przyszła. Po jakiś 30 minutach siedziała już u mnie w pokoju. Opowiedziałam jej o wszystkim. 

Tak się zagadałyśmy, że nie spostrzegłam ile czasu już minęło. 

- Cholera! - krzyknęłam, zauważając, że za godzinę muszę być na miejscu

Zerwałam się na równe nogi i pobiegłam do mojej szafy. Wybrałyśmy z Domi taki strój:

Następnie zrobiłam makijaż i rozczesałam włosy, które tak jak zazwyczaj zostawiłam rozpuszczone. To torby włożyłam najpotrzebniejsze rzeczy i bluzę Tomsona. Wkrótce obie z Dominiką udałyśmy się w stronę parku. Kilka metrów od mojego celu, przyjaciółka skręciła w drogę, która prowadziła do jej domu, a ja ruszyłam przed siebie. Nie wiem czemu, ale byłam trochę zestresowana.

Przy fontannie zauważyłam czekającego na mnie chłopaka.

- Hej! -przywitałam się

- Cześć! -odpowiedział z uśmiechem - Idziemy się przejść?

- Okay.

Spacerowaliśmy alejkami parku.Mieliśmy wiele wspólnych tematów. Przy Tomku czułam się swobodnie. Mogłam być sobą.

- Będziesz na urodzinach Wojtka? - zapytał wokalista

- Prawdopodobnie tak. - uśmiechnęłam się - A wy później wracacie do Warszawy?

- Tak, w niedzielę wieczorem. A Ty mieszkasz w Lublinie?

- Jeszcze tak, ale niebawem przeprowadzamy się z Domi do Stolicy.

- Haha, to dobrze. - zaśmiał się - Będziemy mogli się jeszcze spotkać, bo bardzo fajnie się gada. - puścił do mnie oczko

- A właśnie... Bluza! - przypomniałam sobie i wyjęłam z torby ubranie - Sorry, że ci jej od razu nie oddałam, ale emocje po koncercie wzięły górę. - posłałam mu uśmiech

Czas szybko nam mijał. Było po 21.00.

- Ja już będę się zbierać... - powiedziałam

- Podwiozę cię do domu. - zaproponował Tomson

- Nie trzeba, przejdę się.

- Nie będziesz tak późno wracała sama. 

- Nie jestem już dzieckiem, poradzę sobie. - zaśmiałam się

- No nie wiem, nie wiem... - kontynuował chłopak

Mimo mojej oporności, złapał mnie za rękę i zaciągnął do swojego samochodu. Kilka minut później staliśmy już pod moim domem. Nastała chwila ciszy. 

- To ja lecę... Dziękuję ci za tak miły wieczór. - dałam mu buziaka w policzek

- Skoro za każdym razem będziesz mi tak dziękować, to musimy spotykać się częściej. - zaśmiał się Tomek

Również się zaśmiałam. W sumie to nie miałabym nic przeciwko, by zobaczyć się z chłopakiem jeszcze raz. Świetnie mi się z nim rozmawiało. Miałam wrażenie, jakby był moim dobrym znajomym, mimo tego, że znaliśmy się dość krótko.

Znowu zaczęliśmy żartować.

- Dobra, teraz już na serio spadam. - powiedziałam roześmiana

- To do piątku?

- Jasne. Paaa! - pożegnałam się i wyszłam z auta

Chwilę później siedziałam już u siebie w pokoju. Zmęczona usiadłam na łóżku i myślałam o dzisiejszym dniu. Był niesamowity...

~ Tomson ~

Ewelina jest naprawdę fajna, inna, niż większość dziewczyn... Widzę, że nie zależy jej tylko i wyłącznie na wyglądzie i kasie. Jest po prostu taka naturalna. Można z nią normalnie pogadać i pośmiać się. Na początku wydawało mi się, że jest trochę nieśmiała, ale z każdą minutą czuła się coraz swobodniej. Cieszę się, że będziemy mogli się jeszcze spotkać. 

Hmmm... Ciekawe czy ma chłopaka? Z resztą co to w ogóle za pytanie... Jak taka dziewczyna mogłaby go nie mieć...

------------------------------> ♥♥♥ 

Mamy szósty rozdział. Podoba się? :)

Dalsza część pojawi się za kilka dni. ;P

1. Czy Tomson zaczął coś czuć do Eweliny?

Czytasz ---> Komentujesz! ;D